“Ik geloof in de wijsheid van het collectief. Stichting Bootvluchteling en het werk dat we doen is het resultaat van vele handen, hoofden en harten. Ik werk graag op een collaboratieve manier, met erkenning van ieders afzonderlijke taken en bijdragen en streef ernaar te begeleiden en te coachen in plaats van onnodig hiërarchisch te zijn – wat tevens past bij de geest van Stichting Bootvluchteling.”

“Als Stichting Bootvluchteling bieden we essentiële medische en psychosociale hulp aan mensen op de vlucht. Hulp die vaak niet wordt geboden of toegankelijk is voor mensen die vastzitten aan de grenzen van Europa. Mensen op de vlucht op een humane manier, en met respect voor hun rechten, opvangen moet een collectieve Europese verantwoordelijkheid zijn – niet alleen die van de landen waar de vluchtelingen het eerst aankomen. Zolang de EU-lidstaten niet voor een andere aanpak kiezen, zullen wij als Stichting Bootvluchteling het nodige doen ter ondersteuning van en in solidariteit met mensen op de vlucht aan de grenzen van Europa.”

“2023 wordt opnieuw een jaar waarin we als Stichting Bootvluchteling ongetwijfeld voor veel uitdagingen komen te staan. Zie de steeds heftiger wordende situatie waarin degenen die vluchten en Europa binnenkomen zich bevinden aan de grenzen van Europa, in het kamp op Lesbos waar we werken en in Athene waar we mensen ondersteunen die uit de asielprocedure komen. Zie de beweging, in heel Europa, naar het nog hermetischer sluiten van de grenzen, en hier in Nederland ons onvermogen om de -weinig- mensen die hier asiel aanvragen goed op te vangen en hen zelfs de meest essentiële ondersteuning te bieden.

Het is onze uitdaging, en onze inzet, om mee te bewegen met de steeds veranderende werkelijkheid, om relevant en flexibel te zijn. Om betekenisvol en impactvol te zijn, en om aanwezig te zijn waar wat wij brengen het meest nodig is, voor mensen op de vlucht, voor hen die de minste toegang hebben tot fundamentele mensenrechten, waaronder het recht op gezondheid. En tegelijkertijd bij te dragen aan verandering en sociale rechtvaardigheid, in systemen en praktijken, door te delen wat er gebeurt op die plaatsen waar weinigen van ons inzicht hebben, en een platform te zijn voor die stemmen die vaak niet worden gehoord. Door te laten zien en te delen met welke realiteiten mensen onderweg worden geconfronteerd aan de grenzen van Europa, en wat de gevolgen zijn van ons beleid.  

Naast directe medische en psychosociale zorg en onze belangenbehartiging zullen we ons richten op het versterken van onze basis: het versterken van de systemen en structuur van onze organisatie, zodat we de solide basis vormen die nodig is voor het werk dat ons team en onze vele vrijwilligers in het veld doen.”