Onze tolken wonen in het kamp. Naast hun moedertaal beheersen ze goed Engels. Soms spreken ze daarnaast nog een derde of vierde taal. De meeste mensen in het kamp spreken Farsi, Dari, Arabisch of Frans en lang niet altijd Engels. Voor goed contact tussen arts en patiënt zijn onze tolken dus echt onmisbaar.

Samenwerken met de gemeenschap in het kamp vinden we enorm belangrijk. Zij weten het best welke hulp nodig is en hoe die het best geboden kan worden. We benutten de talenten, kennis en expertise uit de community daarom zoveel mogelijk. Zo kunnen we onze hulp zo goed mogelijk tot zijn recht laten komen.

“Tolken in onze kliniek is niet niks, het is geen makkelijke job”, vertelt onze veldcoördinator Asha Fleerakkers. “Veel patiënten hebben klachten die gerelateerd zijn aan hun verleden. Onze tolken horen de meest verschrikkelijk verhalen. Vaak over dingen vergelijkbaar met wat zij zelf hebben meegemaakt. Het is niet altijd makkelijk om hier mee om te gaan.”

Om ons tolkenteam beter te ondersteunen in hun belangrijke werk, zijn we begonnen met wekelijkse trainingen. Elke week staat een ander terugkerend thema centraal. Eens in de drie weken is er een Our Own Mental Health sessie, waarbij we het hebben over mentaal welzijn. In deze sessies delen de tolken wat ze horen en zien in de kliniek en bieden we handvatten om hiermee om te gaan. Daarnaast heeft elke tolk een coach die ze regelmatig één op één spreken.

In de andere weken bespreken we de kwaliteiten van een tolk en praten we over waar je in het werk tegenaan loopt. Hoe ga je als mannelijke tolk om met een vrouwelijke patiënt die over menstruatieproblemen praat? Wat doe je als je een moeilijke medische term die de arts gebruikt niet begrijpt? Of als een patiënt boos is en beledigende woorden gebruikt; wat vertaal je wel en niet?

Onze tolken hebben geen medische achtergrond. Dat is meestal geen probleem; ze vertalen voor patiënten die dat ook niet hebben. Om de medisch inhoudelijke gesprekken toch wat beter te begrijpen, geven we ook trainingen over medische zaken. Zo hebben alle tolken een EHBO-cursus bij ons gedaan en trainingen gehad over COVID en anatomie. Binnenkort gaan we het nog hebben over paniekaanvallen, het verschil tussen een virus en bacterie en antibioticagebruik. Zo behandelen we zoveel mogelijk kennis die in de kliniek goed van pas komt.

“Het is heel fijn om het hele tolkenteam één keer in de week bij elkaar te hebben”, vertelt Asha. “Mooi om te zien hoe deze dertien mensen met enorm verschillende achtergronden samen één team vormen. Het zijn ontzettend gemotiveerde, leergierige, harde werkers. Met de grote wens om hun medemens in een vergelijkbare situatie toch een beetje te kunnen helpen.”